Salvador Dali's "The Visage of War" (1940)

Το έργο αυτό, ο Νταλί το ζωγράφισε όταν βρισκόταν στην Καλιφόρνια και εκφράζει την ανησυχία του για το κλίμα πολέμου που κυριαρχούσε στη χώρα του με τον Εμφύλιο, καθώς και αυτόν που επρόκειτο να ξεσπάσει (Β' Παγκόσμιο).

Στην εικόνα βλέπουμε ένα πρόσωπο που θυμίζει κεφάλι νεκρού σε σήψη, το οποίο το κατατρώγουν φίδια και στις κόγχες των ματιών και στο στόμα έχει πανομοιότυπα πρόσωπα που θυμίζουν το φαινόμενο Droste ή έστω της αυτοομοιότητας των Fractals, δηλαδή της θεωρητικά επ' άπειρον απεικόνισης μιας μορφής μέσα στον εαυτό της, στην προκειμένη την επ' άπειρον εμφάνιση-επανάληψη της φρίκης του πολέμου, και επίσης το ότι το τραγικό αυτό πρόσωπο, βλέπει μόνο πόλεμο, θάνατο και πτώματα και μιλάει μόνο για πόλεμο και νεκρούς.

Κάτω δεξιά υπάρχει το αποτύπωμα της παλάμης του Νταλί. Σε ένα προκαταρκτικό πίνακα αυτού, υπάρχει το παρακάτω κρανίο σε μια κόγχη, το οποίο συνεχίζει την αυτο-ομοιότητα μονο στο στόμα του:


It was painted during a brief period when the artist lived in California.

The trauma and the view of war had often served as inspiration for Dalí’s work. He sometimes believed his artistic vision to be premonitions of war. This work was painted between the end of the Spanish Civil War and beginning of the Second World War.

The painting depicts a disembodied face hovering against a barren desert landscape. The face is withered like that of a corpse and wears an expression of misery. In its mouth and eye sockets are identical faces. In their mouths and eyes are more identical faces in a process implied to be infinite, representing his feelings of war - endlessly repeating death and decay. The miserable face of the corpse - the visage of war - sees only death, speaks only death, and reflected in his eyes are the corpses whose eyes and mouths are also filled with death. Swarming around the large face are biting serpents. In the lower right corner is a hand print that Dalí insisted was left by his own hand.

In a preliminary study of this work (picture above) there was the above skull in the eye socket, witch continues the self-similarity reproduction only in its mouth.