Sheridan Le Fanu and his female vampire “Carmilla”

"The black guest" from Fanu's novel
"The Fortunes of Colonel Torlogh O'Brien" (1847)

O Sheridan Le Fanu (1814 – 1873) ήταν δημοφιλής Ιρλανδός συγγραφέας Gothic και μυστηρίου μυθιστορημάτων. Πιο πολύ του άρεζε να δημιουργεί ατμόσφαιρα μυστηρίου και αγωνίας, παρά σοκαριστικού τρόμου. Σε πολλά μυθιστορήματά του το υπερφυσικό υποννοείται έντονα, αλλά επιπλέον αφήνεται και μια πιθανή φυσική ερμηνεία.

Η "Carmilla", που εκδόθηκε το 1872, αφορά τη σχέση δυο κοριτσιών, το ένα από τα οποία είναι Βαμπίρ. Προηγείται κατά 25 χρόνια του κλασσικού Dracula του Bram Stoker και αν και λιγότερο γνωστό , είναι από τα πιο επιδραστικά μυθιστορήματα τρόμου της εποχής εκείνης που ακόμα διαβάζεται με ενδιαφέρον.

"Death by the Strappado" from Fanu's novel
"The Fortunes of Colonel Torlogh O'Brien" (1847)

Ο χαρακτήρας της Carmilla είναι η πρώτη αναφορά στον τύπο θηλυκών βαμπίρ με λεσβιακές τάσεις. Aν και οι περιγραφές στο μυθιστόρημα είναι διακριτικές σε πλατωνικό ρομαντικό επίπεδο, κάτι αναμενόμενο για τα ήθη της εποχής εκείνης, δεν μένει καμιά αμφιβολία στον αναγνώστη ότι ο ομοερωτισμός είναι αυτό που είχε στο νου του ο συγγραφέας για την προσωπικότητα της Carmilla, όπως διαφαίνεται σε χαρακτηριστικό απόσπασμα (Κεφ 4):

illustration of Madame de la Rougierre,
from Fanu's novel "Uncle Silas" (1864)

Μερικές φορές η περίεργη και όμορφη φίλη μου, έπαινε το χέρι μου πιέζοντάς το τρυφερά, κοκκινίζοντας ελαφρά, κοιτώντας με στο πρόσωπο με φλεγόμενα μάτια και αναπνέοντας τόσο γρήγορα που το φόρεμά της ανεβοκατέβαινε έντονα στο ρυθμό της αναπνοής της. Ηταν σαν την έξαψη ενός εραστή, με προκαλούσε αμηχανία. Ηταν μισητό και συνάμα με κυριαρχούσε, και με ερωτική ματιά με τραβούσε κοντά της και τα ζεστά χείλια της ταξίδευαν σε όλη την επιφάνεια των μαγουλών μου φιλώντας τα. Και μου ψιθύριζε σχεδόν με λυγμούς: «είναι δική μου, πρέπει να γίνεις δική μου, εσύ κι εγώ θα είμαστε ένα για πάντα»

illustration of Uncle Silas in his chair
from Fanu's novel "Uncle Silas" (1864)

Η Carmilla επέλεγε αποκλειστικά γυναίκες για θύματα, αλλά με λίγες δενόταν συναισθηματικά. Είχε γενικά νυχτόβιες συνήθειες, αλλά όχι αποκλειστικά. Είχε υπερφυσική ομορφιά, μπορούσε να περνάει ανάμεσα από τοίχους και το ζωικό alter ego της ήταν μια τερατόμορφη μαύρη γάτα. Επίσης κοιμόταν μέσα σε φέρετρο.

'Carmilla'

Joseph Thomas Sheridan Le Fanu (1814 – 1873) was an Irish writer of Gothic tales and mystery novels. He was the premier ghost story writer of the nineteenth century and had a seminal influence on the development of this genre in the Victorian era.

'Carmilla'

Le Fanu worked in many genres but remains best known for his mystery and horror fiction. He specialised in tone and effect rather than "shock horror", often following a mystery format. Key to his style was the avoidance of overt supernatural effects: in most of his major works, the supernatural is strongly implied but a possible "natural" explanation is left (barely) open.

'Carmilla'

"Carmilla" is a Gothic novella by Joseph Sheridan Le Fanu. First published in 1872, it tells the story of a young woman's susceptibility to the attentions of a female vampire named Carmilla. "Carmilla" predates Bram Stoker's Dracula by 25 years. Although is a lesser known and far shorter Gothic vampire story than the generally-considered master work of that genre, Dracula, the latter is heavily influenced by Le Fanu's short story.

'Carmilla'

Carmilla, the title character, is the original prototype for a legion of female and lesbian vampires. Though Le Fanu portrays his vampire's sexuality with the circumspection that one would expect for his time, it is evident that lesbian attraction is the main dynamic between Carmilla and the narrator of the story:

Sometimes after an hour of apathy, my strange and beautiful companion would take my hand and hold it with a fond pressure, renewed again and again; blushing softly, gazing in my face with languid and burning eyes, and breathing so fast that her dress rose and fell with the tumultuous respiration. It was like the ardour of a lover; it embarrassed me; it was hateful and yet overpowering; and with gloating eyes she drew me to her, and her hot lips travelled along my cheek in kisses; and she would whisper, almost in sobs, "You are mine, you shall be mine, and you and I are one for ever". ("Carmilla", Chapter 4).

Carmilla selected exclusively female victims, though only became emotionally involved with a few. Carmilla had nocturnal habits, but was not confined to the darkness. She had unearthly beauty and was able to change her form and to pass through solid walls. Her animal alter ego was a monstrous black cat, not a large dog as in Dracula. She did, however, sleep in a coffin. (wikipedia and www.jslefanu.com)