Vampirism

A brick in dead girl's mouth is bevieved that
it prevented her from being a vampire
(from a mass grave during plague epidemic in 1576)

Η δοξασία του βαμπίρ ή βρυκόλακα που κάποιος δεν πεθαίνει τελείως και ξυπνά κάθε τόσο για να τραφεί από το αίμα ζωντανών ή να προκαλέσει κάθε λογής αναστάτωση στον κόσμο τους, χάνεται στα βάθη των χιλιετιών και πιθανότατα είναι τόσο παλιά όσο και το ανθρώπινο είδος, τουλάχιστον από την εποχή που άρχισε να στοχάζεται πάνω στο θάνατο και σε μεταφυσικά θέματα.


Η μορφή που έχει ο βρυκόλακας ανά τους αιώνες στην τέχνη, λογοτεχνία και μυθοπλασία ποικίλει, ακόμα και με ταξικά και ερωτικά/σεξουαλικά κριτήρια, από το να είναι ένα ελεεινό ον με σάπιες σάρκες και κουρέλια να κρέμονται από τον σκελετό του (ζόμπι), μέχρι και ένας παγερός ευγενής που ζει στον πύργο του (κόμης δράκουλας), μια γυναίκα (Carmilla) ή ένας απλός άνθρωπος με αρκετά χλωμή όψη που πλανεύοντας ερωτικά το θύμα του, στην κρίσιμη στιγμή εμφανίζει τους δυο κυνόδοντες και το θολωμένο βλέμμα.


Οι δοξασίες αυτές έχουν προκαλέσει μαζικούς πανικούς και υστερίες σε πολλές περιοχές της Ευρώπης, και ειδικά στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα, πολλά κωμικοτραγικά περιστατικά έχουν περιγραφτεί από πολλούς ξένους περιηγητές και υπάρχει πλούσιο τέτοιο υλικό σε απομνημονεύματα ή και λαογραφία. Πολλά «κριτήρια» χρησιμοποιούνταν για να αποφανθούν αν κάποιος νεκρός πρόκειται να επιστρέψει ως βρυκόλακας, (αργή αποσύνθεση, περίεργες ασθένειες άγνωστης αιτιολογίας τότε, πρόωρη ταφή, κατάρες, αδικοχαμένη ζωή, κλπ) οπότε να πράξουν τα δέοντα: πχ εκταφή και μπήξιμο πασάλου στην καρδιά, κάψιμο του πτώματος ή της καρδιάς, ευχέλαιο στον τάφο, σφήνωμα τούβλου στο στόμα, κλπ.

Max Schreck as Nosferatu in 1922 movie

Είναι τόσες πολλές οι δοξασίες και οι κωμικοτραγικές ιστορίες που έχουν καταγραφθεί που είναι κουραστικό να τις παραθέσω εδώ. Διαβάστε ΕΔΩ αποσπάσματα από το πολύτομο έργο του Κυριακου Σιμόπουλου «Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα» οι οποίοι περιηγητές παραθέτουν πολλές τέτοιες κωμικοτραγικές περιγραφές. Επίσης αναζητείστε το μικρό βιβλίο του Montague Summers «Ο Ελλην Βρυκόλαξ» σε ελληνική έκδοση, όπου αναφέρει επίσης πολλές δοξασίες από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα στη χώρα μας για τους βρυκόλακες.

Bela Lugosi as Count Dracula in 1931 movie.

Vampires are mythological or folkloric beings who subsist by feeding on the life essence (generally in the form of blood) of living creatures, regardless of whether they are undead or a living person. Although vampiric entities have been recorded in many cultures and according to speculation by literary historian Brian Frost that the "belief in vampires and bloodsucking demons is as old as man himself", and may go back to "prehistoric times", the term vampire was not popularized until the early 18th century.

Christopher Lee as Count Dracula

Τhe notion of vampirism has existed for millennia; cultures such as the Mesopotamians (including the demoness Lilith and the Edimmu of Sumerian, Assyrian, and Babylonian mythology), Hebrews, Ancient Greeks, and Romans had tales of demons and spirits which are considered precursors to modern vampires. However, despite the occurrence of vampire-like creatures in these ancient civilizations, the folklore for the entity we know today as the vampire originates almost exclusively from early 18th century South-eastern Europe, when oral traditions of many ethnic groups of the region were recorded and published. In most cases, vampires are revenants of evil beings, suicide victims, or witches, but they can also be created by a malevolent spirit possessing a corpse or by being bitten by a vampire. Belief in such legends became so pervasive that in some areas it caused mass hysteria and even public executions of people believed to be vampires.

William Mortensen (1897 - 1965), The Vampire

It is difficult to make a single, definitive description of the folkloric vampire, though there are several elements common to many European legends. Vampires were usually reported as bloated in appearance, and ruddy, purplish, or dark in colour; these characteristics were often attributed to the recent drinking of blood. Indeed, blood was often seen seeping from the mouth and nose when one was seen in its shroud or coffin and its left eye was often open. It would be clad in the linen shroud it was buried in, and its teeth, hair, and nails may have grown somewhat, though in general fangs were not a feature. More in Wikipedia